Rotterdamse klimaatopgaven in kaart

Niet alleen het tegengaan van de klimaatcrisis vanuit een eigen klimaatakkoord, ook het weerbaar maken van de stad voor de effecten van klimaatverandering staat hoog op de Rotterdamse agenda.

De publicatie Klimaatopgaven in kaart laat de effecten van klimaatverandering zien voor Rotterdam en toont daarmee de urgentie voor een stevige klimaatadaptatie aanpak aan.

Het is een belangrijke bouwsteen van het Programmakader WeerWoord 2030 waarmee de komende jaren versneld actie kan worden ondernomen om Rotterdam verder klimaatbestendig te maken. Rotterdam bereidt zich voor op de toekomst. Met grote en kleinschalige ingrepen in de buitenruimte, door het aanpassen van bestaande gebouwen, met klimaatbestendige nieuwbouw en door het enthousiasmeren van bewoners en bedrijven in de stad.

In aansluiting op de doelstelling van het Nationale Deltaplan Ruimtelijke Adaptatie geeft Rotterdam met de klimaatopgaven binnen het Rotterdamse Weerwoord richting aan een ambitieuze aanpak van klimaatadaptatie in de komende jaren met als doel dat alle partijen in Rotterdam uiterlijk in 2030 volledig klimaatadaptief handelen.

Sterke toename van methaan in 2021

De concentratie methaan in de atmosfeer nam niet eerder zo snel toe als in het afgelopen jaar. Dat blijkt uit metingen die het Amerikaanse klimaatinstituut NOAA sinds 1984 verricht.

Methaan is een broeikasgas dat sterk bijdraagt aan de huidige opwarming van de aarde. De snelle stijging die in 2007 is ingezet wordt nog niet goed begrepen.

Recent onderzoek duidt op vooral een toename van methaanuitstoot in de (sub)-tropen. Nieuwe metingen met het satelliet instrument Tropomi bevestigen dat in deze gebieden de grootste methaanuitstoot plaatsvindt.

Methaanconcentratie neemt sinds 2007 sterk toe
Volgens NOAA was de concentratie methaan in de atmosfeer gemiddeld over 2021 en gemiddeld over de hele aarde ongeveer 1900 ppb (parts per billion oftewel het aantal methaan moleculen in elke miljard luchtmoleculen). Dat is een stijging van 255 ppb sinds het begin van de meetreeks in 1984 met gemiddeld bijna 7 ppb per jaar.

Antwerpse haven gaat drijfvuil opsporen met drones

Port of Antwerp zal vanaf volgend jaar drones inzetten om afval in het water op te sporen. Zo wordt een gebied van 120 vierkante kilometer efficiënter gemonitord.

Elk jaar wordt er vijftig ton drijfvuil uit de dokken gehaald. Met het project wil de haven dat optimaliseren door dagelijks drones te laten inspecteren.

'Een propere en veilige haven is een belangrijke prioriteit voor Port of Antwerp. De inzet van drones en 5G voor drijfvuildetectie is een mooi voorbeeld hoe innovatie en digitalisatie daar aan bijdragen. We hebben de minister vandaag kunnen laten zien hoe innovatieve oplossingen de haven futureproof maken,' zegt Piet Opstaele, manager Innovation enablement Port of Antwerp.

Wat gebeurt er met jouw Haarlemse textiel?

 

In aflevering 3 van de podcast Haarlems Duurzaam Textiel vertelt Tom Wielart, bedrijfsleider van Snuffelmug, over wat er met kleding en ander textiel gebeurt nadat het in de textielbak is verdwenen.

Tom praat met Ashna Chhatta, ethical fashion stylist, over welke rol textiel in een circulaire economie inneemt. En hoe we er samen voor kunnen zorgen dat we zo veel mogelijk textiel opnieuw gebruiken.

De kledingindustrie is op de olie-industrie na de meest vervuilende door onder andere het gebruik van water, plastic en fossiele brandstoffen. Per jaar gooien we in Haarlem ongeveer een miljoen kilo kleding weg. Tom richtte acht jaar geleden het textielcentrum op binnen Spaarne Werkt (voorheen Paswerk) om duurzamer met textiel om te gaan. Corrie van Winsen doet naaiwerkzaamheden in het textielcentrum. Zij vertelt over haar werk in het textielcentrum en hoe dat in de loop der jaren is veranderd. Wil je meer lezen over duurzame mode? Lees dan het verhaal van Tom Wielart of beleidsadviseur Christiana van Lammeren op haarlem.nl/doetduurzaam. De podcast is te vinden door in uw favoriete podcastapp te zoeken naar 'Haarlems Duurzaam Textiel'.

Oceanografen winnen Blue-Cloud Hackathon

Een nieuwe manier om plastic vervuiling in zee inzichtelijk te maken is uitgeroepen tot de winnaar van de Blue-Cloud Hackathon.

De tool werd ontwikkeld door een internationaal team van oceanografen, onder leiding van de Utrechtse onderzoeker Delphine Lobelle. Met het prijzengeld van 25.000 euro gaat het team de tool verder ontwikkelen, om plastic vervuiling tegen te gaan in aquaculturen en beschermde zeegebieden.

De verspreiding van plasticvervuiling in zee is een stuk gemakkelijker in kaart te brengen dankzij een nieuwe methode, bedacht door een team van jonge zeeonderzoekers. Het team, genaamd The Particle Trackers, ontwikkelde de methode tijdens de Blue-Cloud Hackathon 2022 en won daarmee de eerste prijs. De leiding van het team was in handen van Delphine Lobelle, fysisch-oceanograaf aan de Universiteit Utrecht.

Het team koppelde software die plastic deeltjes in zee volgt aan het openbare dataplatform voor zeeonderzoek van Blue-Cloud. Die koppeling van tracking software en grote hoeveelheden data biedt nieuwe mogelijkheden om zeestromingen, plasticvervuiling en aquacultuur-locaties inzichtelijker dan ooit te maken.

PMT roept olie- en gassector op om samen snel actie te nemen tegen klimaatverandering

Pensioenfonds Metaal en Techniek gaat als aandeelhouder in gesprek met alle 44 beursgenoteerde bedrijven in de olie- en gassector die het in portefeuille heeft. Ook wordt contact gezocht met de acht nutsbedrijven in de aandelenportefeuille die nog geen uitfaseringsplan hebben voor kolen.

Uit het recentste IPCC-rapport van de Verenigde Naties blijkt dat een opwarming van de aarde van boven de 1,5 graden desastreuze gevolgen heeft voor zowel milieu als maatschappij. PMT ziet dat een ommezwaai van fossiele energie naar schone energie cruciaal is voor een duurzame economie. Deze energietransitie vraagt om inspanningen van alle kanten: het bedrijfsleven, de overheid, consumenten en ook van grote beleggers zoals PMT.

Het pensioenfonds committeert zich daarom aan ‘net zero’ uitstoot per 2050 en een 1,5 graden pad, en vraagt daarom alle bedrijven uit de olie- en gassector, en de relatieve achterlopers in de nutssector in de aandelenportefeuille om dat op korte termijn ook te doen. Dat betreft in totaal 52 bedrijven. Ook wil PMT dat de nutsbedrijven specifiek toezeggen om energie opgewekt uit kolen af te bouwen tot nul. Binnen een jaar wordt de voortgang geëvalueerd. Als bedrijven niet of te traag actie ondernemen tegen klimaatverandering, vindt PMT het te risicovol om hierin te blijven beleggen. PMT zal besluiten om uit het bedrijf te stappen, als er op korte termijn te weinig ambitie wordt getoond.

Havenbedrijf Rotterdam en BigMile maken transportemissies inzichtelijk

Havenbedrijf Rotterdam en BigMile ontwikkelen gezamenlijk een digitaal platform om de transport-gerelateerde emissies in de haven in kaart te brengen. Data uit onder andere AIS, een systeem dat alle scheepsbewegingen registreert, worden gecombineerd met rekenmodellen van TNO. Zo wordt nauwkeurig benaderd wat de uitstoot van de transportsector is.

Het platform geeft daarmee inzicht in bijvoorbeeld de uitstoot op een bedrijfslocatie. Ook moet het bedrijven meer houvast geven in de hoeveelheid CO2 en andere emissies in hun totale transportketen. Het emissieplatform ondersteunt daarmee Havenbedrijf en bedrijfsleven bij het maken van keuzes op de weg naar een CO2-neutrale haven.

Vooralsnog gaat het om een proef waarin de scheepsbewegingen van zee- en binnenvaart in Rotterdam worden berekend. In een volgend stadium worden daar het wegtransport en het railvervoer aan toegevoegd.
Doel is het komende halfjaar ook de emissies van de transportketens voor en na de haven van Rotterdam op te nemen, zodat de emissies van het transport van deur tot deur inzichtelijk worden. De planning is om in de tweede helft van 2022 het digitale platform en de opgedane kennis te delen met rederijen en terminals.

Kennisinstituten bundelen krachten voor onderzoek naar klimaatverandering en luchtvervuiling met satellieten

Het KNMI, TNO, SRON en de TU Delft gaan samen optrekken bij onderzoek en technologieontwikkeling op het gebied van aardobservatie. Met de oprichting van het ‘Clear Air’ consortium wil men de vooraanstaande kennispositie versterken die Nederland heeft om met satellieten emissies en de samenstelling van de atmosfeer te meten.

Overheden en bedrijven kunnen die kennis inzetten voor het beperken van klimaatverandering, luchtvervuiling en verlies van biodiversiteit. De samenwerking is vandaag geformaliseerd met de ondertekening van een memorandum van overeenstemming (MoU) en de publicatie van een visiedocument dat de ambitie van de partners beschrijft.

De uitstoot van broeikasgassen en stikstof zorgt samen met luchtvervuiling voor grote maatschappelijke uitdagingen. Meer dan tweehonderd landen hebben zich al aangesloten bij het klimaatakkoord van Parijs om de schadelijke impact van broeikasgassen op het klimaat te beperken. Luchtvervuiling veroorzaakt jaarlijks ruim 4 miljoen voortijdige sterfgevallen en meer dan 90% van de wereldbevolking woont in gebieden waar de luchtkwaliteit onder de WHO-norm ligt. Daarnaast zorgt de uitstoot van stikstof in Nederland, maar ook elders in Europa, voor een verlies van biodiversiteit in natuurgebieden en schade aan de economie.

Bij het terugdringen van deze emissies is het van groot belang om zo exact mogelijk te weten wat de bron van de uitstoot is en hoe het zich verspreidt. Satellietinstrumenten en daarmee geleverde satellietdata spelen hierbij een unieke rol. Zij leveren namelijk mondiale, consistente, nauwkeurige, en vergelijkbare waarnemingen van schadelijke stoffen en gassen en de verspreiding ervan. Dit is belangrijk omdat zulke metingen nu maar beperkt gedaan worden en vaak met schattingen wordt gewerkt. Op basis van de metingen van satellieten kan wetenschappelijk onderzoek worden gedaan en effectief beleid ontworpen en gemonitord worden.

Minder stikstof en fosfaat in dierlijke mest

De uitscheiding van stikstof in dierlijke mest bedroeg 474 miljoen kilogram in 2021. Dat is bijna 16 miljoen kilogram minder dan een jaar eerder en ruim 6 procent onder het stikstofplafond dat de Europese Unie heeft vastgesteld voor de Nederlandse veestapel.

De fosfaatuitscheiding bedroeg 149 miljoen kilogram in 2021. Dat is 1,8 miljoen kilogram minder dan in 2020 en 14 procent onder het fosfaatplafond.

In 2021 kwam de stikstofuitscheiding in de mest van koeien, varkens, kippen en ander vee uit op 473,7 miljoen kilogram. Dat is 30,7 miljoen kilogram onder het vastgestelde stikstofplafond van 504,4 miljoen kilogram.

Het is het vierde achtereenvolgende jaar dat de stikstofuitscheiding onder het productieplafond ligt. Sinds 2017 is de stikstofuitscheiding van de veestapel afgenomen met 38 miljoen kilogram. De grootste bijdrage hieraan (26 miljoen kilogram) werd geleverd door de melkveehouderij, vooral door het houden van minder koeien en jongvee.

De fosfaatuitscheiding daalde vorig jaar met 1,8 miljoen kilogram naar 149,0 miljoen kilogram. De uitscheiding ligt daarmee ruim onder het plafond van 172,9 miljoen kilogram.

C.RO Ports voldoet aan geluidvoorschriften

 

In Rozenburg zijn veel overlastmeldingen van inwoners over geluid. Daarbij wordt het bedrijf C.RO Ports vaak als mogelijke veroorzaker genoemd. Inwoners zeggen dan bijvoorbeeld geluid te horen van het verplaatsen van containers en van de schepen bij het bedrijf.

Eind 2021 is een geluidonderzoek gedaan om na te gaan of C.RO Ports meer geluid maakt dan is toegestaan. Met het onderzoek zijn, net als in 2020, geen overschrijdingen van de vergunning van C.RO Ports vastgesteld.

Naast de geluidmetingen zijn er bronmetingen gedaan. Voor de geluidvoorschriften in de vergunning is men uitgegaan van bepaalde geluidwaarden van bepaalde bronnen.

Ook werd een innovatieve meting verricht met een akoestische camera. Een akoestische camera maakt een ‘foto’ van de plaats waar een bepaald geluid vandaan komt. Hiermee hoopten we beter te begrijpen waar het overlastgevende geluid vandaan komt. Dit bleek niet te achterhalen met één camera. De camera kan niet de juiste frequenties meten.

Subsidie voor duurzame bio-raffinage uit bietenpulp in Delfzijl

Provincie Groningen verleent Cosun Beet Company 3 miljoen euro subsidie voor de komst van een duurzame bio-raffinage fabriek in Delfzijl. Deze innovatieve fabriek zet straks bietenpulp van de suikerfabriek in Vierverlaten om in nieuwe plantaardige producten. Deze producten kunnen gebruikt worden als milieuvriendelijke vervangers van microplastics in onder andere: verf, wasmiddelen, tandpasta, shampoo en make-up. Daarnaast wordt de fabriek volledig elektrisch en levert het naar schatting ruim 40 banen op. 

De subsidie wordt toegekend vanuit de regeling Investeren in Toekomstbestendige Industrie. De definitieve investeringsbeslissing van Cosun Beet Company valt later dit jaar.

Cosun Beet Company heeft een lange traditie in de teelt van suikerbieten en de bijbehorende productie van suiker. De bio-raffinage fabriek voegt een innovatieve schakel in de suikerbietenketen toe, doordat uit bietenpulp groene, biobased alternatieven worden geproduceerd. Er wordt daarbij intensief samengewerkt met verschillende kennisinstellingen actief in biobased innovaties.

 

Noord-Holland luidt noodklok om uitblijven bronmaatregelen stikstof

 
Gedeputeerde Staten hebben een brief naar minister Christianne van der Wal (Natuur en Stikstof) gestuurd met de urgente oproep om vaart te maken met het instellen van bronmaatregelen om de stikstofuitstoot aan te pakken.

Noord-Holland denkt daarbij aan een verdere verlaging van de maximumsnelheid op snelwegen en het inzetten van walstroom voor schepen in de havens. Daardoor komt er stikstofruimte vrij voor onder andere woningbouw en het verduurzamen van de industrie.

Twee jaar geleden nam het Rijk de eerste bronmaatregelen, zoals het verlagen van de maximumsnelheid van 130 km/h naar 100 km/h en een opkoopregeling voor varkenshouderijen, maar die zetten geen zoden aan de dijk voor Noord-Holland. Op de meeste wegen werd al niet harder gereden dan 100 km/h en er zijn nauwelijks varkenshouderijen in de provincie.

'Urgenda-doel uitstoot broeikasgassen in 2020 gehaald'

In 2020 was de uitstoot van broeikasgassen in Nederland 25,5 procent lager dan in 1990. De Urgenda-doelstelling is daarmee alsnog gehaald. Dat meldt het CBS samen met het RIVM op basis van definitieve cijfers uit de emissieregistratie.

De laatste vijf jaar is de uitstoot door kolencentrales met 80 procent verminderd. In het coronajaar 2020 was de uitstoot door wegverkeer 15 procent lager dan in 2019. Daarnaast was 2020 een relatief warm jaar, waardoor minder aardgas nodig was voor verwarming dan in 2019.

In Nederland geldt sinds 2015 de Urgenda-doelstelling om in 2020 de uitstoot van broeikasgassen met minimaal 25 procent te verminderen ten opzichte van het niveau van 1990. Met 25,5 procent reductie is het Urgenda-doel in 2020 gehaald. Vanaf 2015 is de uitstoot door de elektriciteitssector met 39 procent gedaald, mede dankzij het sluiten van enkele kolencentrales. De uitstoot door kolencentrales is de laatste vijf jaar met 80 procent gedaald.

In 2020 bedroeg de uitstoot van broeikasgassen 164 megaton CO2-equivalent. Dat is 56 megaton CO2-equivalent minder dan in 1990. Van deze daling werd 16 megaton CO2-equivalent in 2020 gerealiseerd. In 2020 stootte de elektriciteitssector bijna 9 megaton CO2-equivalent minder uit dan een jaar eerder door minder steenkool te gebruiken.

De broeikasgasuitstoot door alle Nederlandse economische activiteiten was in 2020 gelijk aan 199 megaton CO2-equivalent. Dit is 21 procent hoger dan de IPCC-uitstoot (164 megaton). Dit komt onder andere doordat in deze emissieberekening het verbranden van biomassa (19 megaton CO2-equivalent) en de uitstoot door de Nederlandse lucht- en zeevaart (respectievelijk 8 en 5 megaton CO2-equivalent) volledig worden meegeteld, in tegenstelling tot de IPCC-berekening.

Hergebruiken CO2 leidt tot onvoldoende uitstootvermindering

De meeste vormen van het industrieel hergebruiken van CO2 leiden tot onvoldoende vermindering van de uitstoot om aan het Parijs-akkoord te kunnen voldoen. Veel vormen die wel goed genoeg zijn voor een halvering van de totale uitstoot in 2030 zijn dan nog niet marktklaar, concluderen milieuwetenschappers van de Radboud Universiteit.

Het wordt gezien als een veelbelovende methode voor het terugdringen van de CO2-uitstoot in de industrie: CO2 afvangen uit bijvoorbeeld verbrandingsgassen en hergebruiken voor andere doeleinden, oftewel ‘CO2 capture and utilisation’ (CCU).

De onderzoekers rekenden uit welke CCU-methodes kunnen voldoen aan de doelen zoals die gesteld zijn in het Klimaatakkoord van Parijs, waarvoor in 2030 een halvering van de CO2-uitstoot nodig is en in 2050 de hele uitstoot nul moet zijn. Hiervoor maakten ze gebruik van informatie over hoeveel uitstoot er gepaard gaat bij het gebruik van verschillende CCU-technologieën en de huidige technologische volwassenheid van de technologieën.

Ze concludeerden dat het voor de meeste varianten van CCU onmogelijk is om op tijd bij te dragen aan een voldoende vermindering van de CO2-uitstoot in de industrie.

Sommige technologieën reduceren de CO2-uitstoot te weinig over de hele levenscyclus, andere zijn te laat volwassen.

Voor de CCU-routes die wel nul CO2 opleveren, is nog veel innovatie nodig.

Oceanen in 2050 dichtgeslibd met plastic

De verwachte groei van plasticvervuiling in grote delen van onze oceanen heeft tegen het eind van deze eeuw onherstelbare ecologische gevolgen als nu geen actie wordt ondernomen om het gebruik en de productie van plastic terug te dringen. De productie van plastic zal rond 2040 naar verwachting meer dan verdubbelen, waardoor het plastic afval in de oceaan tegen 2050 verviervoudigd.

Dat is de alarmerende conclusie van het nieuwe rapport: 'Impacts of plastic pollution in the ocean on marine species, biodiversity and ecosystems' van het Wereld Natuur Fonds.

Het Alfred Wegener Instituut heeft voor WWF 2592 studies geanalyseerd op impact van plasticvervuiling op het leven in zee en ecosystemen. Vooral kwetsbare natuur zoals koraalriffen en mangrovebossen lijden er zwaar onder. Uit het overzichtsrapport blijkt dat in mariene gebieden, met een oppervlakte vergelijkbaar met alle EU-landen, de ecologische grenzen van microplasticconcentraties tegen het eind van deze eeuw zullen zijn overschreden.

In enkele hotspots van plastic afval zoals de Middellandse Zee, de Oost-Chinese en de Gele Zee en de Noordelijke IJszee zijn de drempelwaarden al gepasseerd.

Nieuwe versie van AERIUS online

Sinds 20 januari 2022 is de AERIUS Calculator versie 2021 beschikbaar. Met dit online rekeninstrument wordt de depositie (neerslag) van stikstof op Natura 2000-gebieden berekend.

In de nieuwe versie zijn de diverse achterliggende gegevensbronnen geactualiseerd en daarnaast is een belangrijke aanpassing in de rekenmethodiek doorgevoerd.

De opvallendste en belangrijkste wijziging is de invoering van een ‘afstandsgrenswaarde’ van 25 km voor alle brontypen. Dit houdt in dat AERIUS op afstanden groter dan 25 km van de bron geen depositie meer berekent. Vooral voor plannen/projecten met verkeersgeneratie kan dit een (negatief) effect hebben, aangezien in AERIUS versie 2020 de afstandsgrenswaarde voor wegverkeer 5 km bedroeg. Voor alle andere brontypen was er geen afstandsgrenswaarde in AERIUS versie 2020.

Je tuin bemesten met oude sportschoenen

Een tweede leven voor je sportschoenen, maar dan als compost in je tuin: In Brabant doen bedrijven en een afvalverwerker proeven om meer materialen composteerbaar te maken.

Bij composteringsfabriek in Sint-Oedenrode wordt een opmerkelijk experiment uitgevoerd. Sinds een aantal maanden worden ook zakken met sportschoenen bij het GFT-afval gedaan.

Doel is om te onderzoeken hoe snel deze speciale schoenen van het merk Puma biologisch kunnen worden afgebroken. De zakken zijn wel dicht, zodat het materiaal van de schoen niet bij het gewone compost kan komen.

Rotterdamse zorginstellingen sluiten aan bij Rotterdams Klimaatakkoord

De Rotterdamse ziekenhuizen Maasstad Ziekenhuis, Erasmus MC, Ikazia, Het Oogziekenhuis Rotterdam, Franciscus Gasthuis & Vlietland en de zorginstelling Rijndam Revalidatie hebben zich samen aangesloten bij het Rotterdams Klimaatakkoord. De zorginstellingen bundelen de krachten in een nieuwe Klimaattafel Gezondheidszorg voor het versneld verduurzamen van de sector met als doel: minder milieuvervuiling en minder CO2-uitstoot

De ziekenhuizen gaan onder meer aan de slag met de productie van minder afval. De verwerking van medisch afval van operatiekamers is goed voor ongeveer 80 procent van de uitstoot van ziekenhuizen. Per jaar produceren de operatiekamers van ziekenhuizen in Nederland ongeveer 1,3 miljoen kilo medisch afval. Vooral in de vorm van operatielakens, medische instrumenten en mondmaskers die allemaal bestemd zijn voor eenmalig gebruik.

Maar er wordt bij de Klimaattafel Gezondheidszorg niet alleen gekeken naar het medisch afval zegt de kersverse tafelvoorzitter Cathy van Beek: 'We gaan gezamenlijk kijken naar de duurzame inkoop van materialen en energie die onder andere op afdelingen in de acute keten zoals de operatiekamers, IC en spoedeisende hulp gebruikt worden, met als inzet meer hergebruik, minder afval en meer energiebesparing. Daarnaast moet een gezamenlijke aanpak de transitie naar duurzamere energie verder versnellen. Het uiteindelijke doel is het maken van concrete klimaatdeals om zo als Rotterdamse zorg de CO2-uitstoot in de stad te reduceren dat vervolgens ook weer gezondheidswinst oplevert'

In 2019 sloot de gemeente met meer dan 100 bedrijven en maatschappelijke organisaties het Rotterdams Klimaatakkoord, met als onderdeel daarvan 55 klimaatdeals voor de overgang naar een klimaatneutrale stad. De Klimaattafel Gezondheidszorg betreft de zesde op rij naast de klimaattafels voor Haven en industrie, Gebouwde omgeving, Mobiliteit, Schone energie en Circulair.

'Rotterdamse haven meest vervuilende van Europa'

De zeevaart in de Rotterdamse haven zorgt voor een jaarlijkse koolstofuitstoot van zeker 13,7 miljoen ton en is daarmee de meest vervuilende zeehaven van Europa. Dat staat in een onderzoek van de milieuorganisatie Transport & Environment (T&E).

De schatting van T&E is gebaseerd op de uitstoot van de schepen op de vaarroutes naar Europa en tijdens de periode dat zij zijn aangemeerd.

De emissies van elektriciteitscentrales, olieraffinaderijen en andere industrie rond de havens zijn buiten beschouwing gelaten.

Volgens T&E is de CO2-uitstoot rond de zeevaart in Rotterdam ongeveer vier keer zoveel als die van een kolencentrale. De grootste vervuilers na Rotterdam zijn de havens van het Belgische Antwerpen (7,4 miljoen ton CO2), het Duitse Hamburg (4,7 miljoen ton) en het Spaanse Algeciras (3,3 miljoen ton).

Rotterdam pleit tegen verlengen oliewinning onder Rotterdam-Zuid

Via een een dezer dagen ingediende zienswijze doet de gemeente Rotterdam opnieuw een dringend verzoek aan het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) om niet in te stemmen met de voorgenomen vergunning voor oliewinning door de NAM onder Rotterdam-Zuid. Zienswijzen konden tot en met vandaag door belanghebbenden, waaronder de gemeente alsook bewoners, worden ingediend.

Het ministerie van EZK publiceerde op 8 december 2021 het ontwerpbesluit inzake wijziging winningsplan Rotterdam olieveld. Met dit voorgenomen besluit wordt de periode van mogelijke oliewinning uit het veld verlengd tot 2050 waarmee het productievolume fors wordt verhoogd.

De minister heeft volgens de gemeente onvoldoende aangegeven hoe een verlenging van de oliewinning tot 2050 bijdraagt aan het realiseren van de doelen van het Klimaatakkoord zo staat in de zienswijze van de gemeente te lezen. Willen we de landelijke klimaatdoelen halen dan is het noodzaak om minder fossiele brandstoffen te gebruiken in plaats van meer, zo luidt het pleidooi van de gemeente.

Ook benadrukt Rotterdam dat er door het ministerie te weinig onderzoek is gedaan naar de mogelijke gevolgen van bodemdaling voor zowel de omwonenden als voor het milieu en wordt de minister verzocht om expliciet onderzoek te laten doen naar de mogelijke risico’s. Verder is de gemeente van mening dat de beoogde oliewinning conflicteert met de kansen voor geothermie in het gebied.