Zwollenaren scheiden meer afval: dit jaar 40% minder restafval

Zwollenaren gooiden de eerste helft van dit jaar ruim 5 miljoen kilo minder restafval in de container dan in de eerste helft van vorig jaar. De invoering van het tarief op restafval zorgt voor een flinke vermindering van het restafval in Zwolle.

De daling in het eerste kwartaal van 2023 is in het tweede kwartaal doorgezet, zo blijkt uit de halfjaarrapportage die het college deze week presenteert. Als deze lijn doorzet dan haalt Zwolle de doelstelling van 100 kilo restafval per persoon.

Vorig jaar belandde er nog 164 kilo fijn restafval per persoon in de container, dit jaar komt dat naar verwachting uit op 96 kilo. Dat is een forse daling, van ruim 40%. Zwollenaren zijn veel meer afval gaan scheiden dit jaar. Daardoor is de hoeveelheid gescheiden ingezamelde grondstoffen, zoals gft, pmd (plastic verpakkingen, metalen verpakkingen en drankenkartons) en oud papier en karton gestegen en kunnen deze grondstoffen hergebruikt worden. Vorig jaar werd ongeveer de helft van al het huishoudelijk afval in Zwolle gescheiden, dat zal dit jaar naar verwachting op 66% uitkomen.

Nu er zoveel meer afval gescheiden wordt, gaan ook de verwerkingskosten voor restafval omlaag. B en W verwachten voor dit jaar een besparing van 1 miljoen euro. Daartegenover staat dat er extra investeringen zijn gedaan om zoveel mogelijk inwoners in staat te stellen hun afval gescheiden te kunnen aanbieden.

'Veel potentie om methaanuitstoot energiesector EU te verminderen'

De olie-industrie in Roemenië heeft een enorm potentieel voor vermindering van methaanuitstoot. Dat heeft een team van wetenschappers onder leiding van de Utrechtse hoogleraar Thomas Röckmann aangetoond.

Roemenië is een grote Europese olieproducent. Het land ontdekte al vroeg in de geschiedenis hoe je olie op grote schaal kunt produceren. Inmiddels vervaardigt Roemenië ongeveer 3,3 miljoen ton olie per jaar. Het wordt opgepompt uit oliebronnen, bewerkt door raffinaderijen, en getransporteerd via een uitgebreid netwerk van pijpleidingen. In de oliebronnen wordt vaak ook aardgas aangetroffen, dat voornamelijk uit methaan bestaat.

Uit de nieuwe studie blijkt dat er in 2019 ongeveer 120 kiloton van het broeikasgas methaan vrijkwam bij de olieproductie in Roemenië. Dat is naar schatting net zoveel als de uitstoot van alle andere Europese olie-industrieën samen. Gemiddeld gaat het volgens de studie om 5,4 kilogram methaan per uur, op elke locatie waar metingen zijn gedaan.

Het terugdringen van de uitstoot van het krachtige broeikasgas methaan is belangrijk om opwarming van de aarde tegen te gaan. De studie in kwestie laat niet alleen zien hoeveel methaan er terechtkomt in de atmosfeer vanwege de olie-industrie in Roemenië, het onderzoek geeft ook nauwkeurig weer wat de exacte bronnen zijn van het gas.

Volgens Röckmann was het totaal onverwacht dat de Roemeense olie-industrie zoveel methaan uitstoot. In 2020 werd er nog tweeëneenhalf keer minder uitstoot gerapporteerd door de EU. En dat maakt het onderzoek des te relevanter.

Chemours aansprakelijk voor vervuiling met PFAS in wijde omtrek

Chemours is aansprakelijk voor de verontreiniging met chemische PFAS-stoffen van een groot gebied in de Drechtsteden. Het gaat om de periode tussen 1 juli 1984 tot en met 1 maart 1998.

PFAS-stoffen zijn chemische verbindingen die niet afbreekbaar zijn in het milieu en schadelijk zijn voor de gezondheid.

Dat is het oordeel van de Rotterdamse rechtbank woensdag in een zaak die door de gemeenten Dordrecht, Sliedrecht, Papendrecht en Molenlanden was aangespannen tegen de teflonfabriek aan de Baanhoekweg in Dordrecht.

Ook andere organisaties zouden op basis van de uitspraak een procedure kunnen beginnen tegen het chemieconcern.

Reactie op uitspraak rechtszaak Chemours live te volgen

Woensdag 27 september doet de rechter uitspraak in de zaak die de gemeenten Dordrecht, Sliedrecht, Papendrecht en Molenlanden hebben aangespannen tegen DuPont/Chemours. De eerste reactie van de betrokken wethouders is woensdag live te volgen via rijnmond.nl.

De gemeenten vinden dat de bedrijven onrechtmatig hebben gehandeld bij de uitstoot van PFOA en GenX en stellen de bedrijven aansprakelijk voor de schade die is geleden door vervuiling met PFAS.

Om 11.30 uur geven de vier betrokken wethouders en de advocaat hun eerste reactie op de uitspraak.

Nederlandse RanMarine en Deutsche Telekom slaan handen ineen tegen zwerfafval in water

RanMarine Technology gaat samenwerken met Deutsche Telekom om zwerfafval nog effectiever uit rivieren en meren te halen. Het Duitse bedrijf voorziet de geavanceerde autonome waterdrone WasteShark van RanMarine Technology van een op de centimeter nauwkeurig navigatiesysteem.

De navigatietechnologie van Deutsche Telekom – het ‘Precise Positioning’ systeem – biedt de WasteShark veel voordelen. De waterdrone vindt veilig en snel laad- en losstations, voor respectievelijk het opladen van de accu en het lossen van afval, reist efficiënter over de gemarkeerde route en kan meer afval verzamelen in dezelfde hoeveelheid tijd. Dit resulteert in lagere kosten en minder laadcycli. Bovendien kan de drone locatie en timing van waterkwaliteitsgegevens, zoals pH of temperatuur, nog nauwkeuriger bepalen. Ook kan de waterdrone obstakels nog beter vermijden.

In de voortdurende strijd tegen de toenemende vervuiling van onze oceanen, is ongeveer 80 procent van het plastic afval in de zeeën afkomstig van rivieren, kanalen, havens en stranden. De WasteShark van RanMarine Technology navigeert door deze vervuilde waterwegen waarbij het plastic flessen, tassen en zelfs schadelijke biomassa zoals invasieve algen als een varende stofzuiger inslikt.

De WasteShark kan op afstand worden bestuurd, maar ook autonoom een voorgeprogrammeerde route volgen. Geavanceerde technologie, waaronder een camera, sensoren en een GNSS-ontvanger (Global Navigation Satellite System), zorgt voor een veilige navigatie waarbij obstakels worden vermeden. De zogeheten LiDAR-sensor detecteert objecten met laserprecisie in drie dimensies.

Een uitdaging tot nu toe was de onnauwkeurigheid bij het bepalen van de positie via satellietgegevens. De Precise Positioning-oplossing van Deutsche Telekom maakt het mogelijk om de positie van mobiele voertuigen extreem nauwkeurig te bepalen, tot op enkele centimeters, via een uitgekiend satellietsysteem.

HVC gaat fosfaat terugwinnen uit verbrandingsassen

HVC is in Dordrecht een pilotinstallatie gestart om fosfaat terug te winnen uit de assen die overblijven na het verbranden van zuiveringsslib in de slibverbrandingsinstallatie.

Via de landbouw en voedselketen komt fosfaat in het oppervlakte- en afvalwater terecht. Waterzuiveringen verwijderen fosfaat voor een groot deel uit het water, waardoor het in het zuiveringsslib komt. Bij het verbranden van zuiveringsslib ontstaat een as. De as die overblijft bestaat nog voor zo’n 25 procent uit fosfaat.

Fosfaat is een van de belangrijkste grondstoffen voor de industrie en de landbouw. Door deze uit de verbrandingsas te halen, hoeven we deze schaarse grondstof niet via de mijnbouw uit de natuur te halen. HVC onderzoekt technologieën die deze fosfaten kunnen terugwinnen.

Een van die technologieën, de zogenaamde Rubiphos-technologie van het Belgische bedrijf TTBS, testen we nu in Dordrecht. De pilot is een samenwerking tussen TTBS, HVC en het onderzoeksinstituut van de Nederlandse waterschappen (STOWA). Doel van de pilot is om te testen of het proces stabiel en continu kan draaien, zodat het fosfaat (fosforzuur en fosfaatmeststof superfosfaat) dat we terugwinnen voldoet aan de kwaliteit die de markt vraagt. Als de proef slaagt, is dat een belangrijke stap om fosfaat terug te kunnen winnen en daarmee een bijdrage te leveren aan de circulaire economie.

Gezamenlijke inzet Groningen en Noord-Drenthe voor klimaatadaptieve regio

De regio Groningen/Noord Drenthe bundelt de komende jaren de krachten om de gevolgen van klimaatverandering tegen te gaan.

Dit staat in de Regionale Uitvoeringsagenda Klimaatadaptatie, die alle regiopartners ondertekenden tijdens een bestuurlijke bijeenkomst op 22 september. Hiermee maken zij de afspraak om zich tussen 2023 en 2027 gezamenlijk in te zetten voor een klimaatadaptieve regio. En om concrete maatregelen uit te voeren die hieraan bijdragen.
 
De samenwerking heeft betrekking op verschillende thema's. Eén hiervan is de aanleg van waterbuffers en groenstroken in de regio voor de opvang van overtollig regenwater. Ook werken de partners samen aan het vergroten van de bewustwording van klimaatadaptatie bij inwoners en bedrijven. Daarnaast brengen zij de impact van extreme weersomstandigheden op de vitale en kwetsbare functies in de regio in kaart, met maatregelen om de risico's op uitval te verkleinen. Denk hierbij aan functies als de energievoorzieningen, de hoofdinfrastructuur en ziekenhuizen.
 
De Regionale Uitvoeringsagenda is een uitwerking van de Regionale Klimaatadaptatie Strategie, die de werkregio in maart 2022 vaststelde. Met deze strategie willen de partners de risico's en gevolgen van klimaatverandering gezamenlijk aanpakken.
 
De werkregio Groningen/Noord-Drenthe bestaat uit 22 samenwerkingspartners: de tien Groningse gemeenten, vier Drentse gemeenten (Tynaarlo, Aa en Hunze, Assen, Noordenveld), de provincies Groningen en Drenthe, de waterschappen Noorderzijlvest en Hunze en Aa’s, de Veiligheidsregio’s Groningen en Drenthe en de waterbedrijven van beide provincies. De werkregio is opgericht om samen efficiënter te werken aan klimaatadaptatie, te leren van elkaars aanpak en te zorgen voor goede afstemming tussen organisaties die werken aan de kwaliteit van de leefomgeving.

Leefomgeving IJmond moet beter

De huidige uitstoot vanaf het terrein van Tata Steel zorgt voor extra gezondheidsrisico’s voor bewoners van de IJmond. Dat komt vooral door blootstelling aan fijnstof en stikstofdioxide en door hinder door neergedaald stof, geur en geluid. Dat staat in een nieuw RIVM-rapport, dat in opdracht van staatssecretaris Heijnen van Infrastructuur en Waterstaat is uitgevoerd. Zij stuurt dit rapport vandaag aan de Tweede Kamer.

Het is voor het eerst dat de meest relevante gezondheidsgevolgen van de emissies van Tata Steel in kaart zijn gebracht. Tot nu toe werden steeds onderdelen eruit gelicht. In dit onderzoek is gekeken naar de hele keten, dus van de uitstoot van chemische stoffen tot gezondheidsrisico’s in de leefomgeving. Ook is naar hinder gekeken, zoals geluid, geur en stof.

Uit het onderzoek blijkt dat een groot deel van de bewoners van de IJmond hinder ervaart door stof, geur en geluid. Door de blootstelling aan fijnstof en stikstofdioxide leven bewoners van Wijk aan Zee naar verwachting gemiddeld 2,5 maand korter.

Het RIVM heeft berekend dat ongeveer 4 procent van toekomstige gevallen van longkanker in Wijk aan Zee is toe te schrijven aan de uitstoot van fijnstof vanaf het Tata Steel terrein. De blootstelling aan stikstofdioxide vergroot de kans op astma bij kinderen tot 18 jaar.

Uit het rapport volgt dat het belangrijk is om maatregelen te nemen om de hinder (geur, stof en geluid) en luchtemissies (met name fijnstof en stikstofoxiden) in de leefomgeving verder terug te dringen.

Het kabinet doet daarom vier dingen:

Samen met het ministerie van EZK werkt IenW aan maatwerkafspraken voor Tata Steel. In deze maatwerkafspraken krijgt de gezondheid van omwonenden een veel nadrukkelijkere plek.
Het kabinet gaat onderzoeken waar toezicht en handhaving verbeterd kan worden, en met de provincie Noord-Holland kijken waar vergunningen aangescherpt kunnen worden.

Merendeel stikstof uit boerderijen gaat in de 'stikstofdeken'

In opdracht van het Mesdag Zuivelfonds hebben onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam gemeten in welke cirkel rond melkveebedrijven de uitgestoten stikstof neerkomt. Verreweg het grootste deel van de uitgestoten stikstof (≈ 90%) komt in hogere luchtlagen van de atmosfeer terecht, en zal elders neerslaan.

Binnen het gemeten gebied met een straal van 500 meter rond de boerderij, slaat het grootste deel van het resterende deel (≈ 10%) neer binnen een straal van 100 meter. Deze uitkomsten zijn in overeenstemming met eerder onderzoek en de modellen van het RIVM.

De UvA was gevraagd dit onderzoek uit te voeren naar aanleiding van vragen vanuit boerenorganisa-ties rond de ruimtelijke verdeling van verschillende stikstofbronnen (landbouw, verkeer, luchtvaart) in de gehanteerde modellen voor stikstofdepositie. Het onderzoek richtte zich op twee melkveebe-drijven. De ene boerderij ligt in een meer stedelijke omgeving, met veel verkeer in de buurt; de andere boerderij ligt meer geïsoleerd en in een landelijke omgeving.

Onder leiding van Albert Tietema van het UvA Instituut voor Biodiversiteit en Ecosysteem Dynamica (IBED) zijn meerdere deelstudies uitgevoerd. Hierbij is gebruik gemaakt van zowel bestaande methoden om stikstofdepositie te meten als enkele nieuwe, nog experimentele methoden, waar-onder het gebruik van bio-indicatoren. De methoden leverden een eenduidig beeld op.

Klimaatcrisis Coalitie organiseert Klimaat- en Rechtvaardigheidsmars nét voor verkiezingen

Falende politiek heeft Nederland in grote problemen gestort. We kampen met een klimaatcrisis, een wooncrisis, een armoedecrisis, een stikstofcrisis en aanhoudend racisme. Daarom organiseert de Klimaatcrisis Coalitie (KCC), een samenwerking van 9 maatschappelijke- en milieuorganisaties, de mars voor Klimaat en Rechtvaardigheid in Amsterdam.

Deze vindt plaats op 12 november, tien dagen voor de cruciale Tweede Kamerverkiezingen.

Ook deze zomer werd het nieuws gedomineerd door verhalen over extreme droogte, hitterecords, grote bosbranden en excessieve regenval. De meest recente klimaatrapporten liegen er niet om: het klimaat verandert veel sneller dan verwacht. Grote vervuilende bedrijven zijn hoofdverantwoordelijken voor deze ontwikkeling.

Tegelijkertijd ontvangt de fossiele sector jaarlijks 37,5 miljard euro aan subsidies. In de regel geldt: hoe meer je vervuilt, hoe minder belasting je betaalt. Dit moet stoppen. Het is tijd voor een overheid die het belang van mensen boven het belang van multinationals plaatst.

Want, een politiek die winst van bedrijven boven het welzijn van mensen stelt, stort ons ook in sociale onzekerheid. Starters kunnen geen woning meer kopen. De sociale huur is uitgekleed. Grote bezuinigingen in de zorg en het onderwijs zorgen voor wachtrijen en verschraling. De lonen van werknemers blijven achter bij de inflatie. Door onmenselijk beleid slapen vluchtelingen in Ter Apel op straat. De getroffen mensen in Groningen en de ouders in het toeslagenschandaal zijn nog steeds niet gecompenseerd. En ook de natuur is de klos: Stikstof uitgestoten door Tata, Schiphol en de bio-industrie bedreigt kwetsbare natuurgebieden. De lucht is op veel plekken vervuild en in ons oppervlaktewater lozen multinationals hun giftige stoffen.

Venlo gestart met bezorging zakken voor PMD-afval

De gemeente Venlo is gestart met het bezorgen van afvalzakken bij zo'n 33.000 huishoudens in de gemeente. De zakken worden vanaf 2 oktober gebruikt voor de inzameling van PMD-afval (plastic, metaal en drankkartons).

Alle bewoners van laagbouwwoningen in de gemeente krijgen de komende weken 24 van die zakken. De grijze container wordt vanaf maandag 2 oktober alleen nog gebruikt voor restafval. Het tussenschot in de container blijft nog even zitten, beide vakken mogen worden gevuld met restafval.

In september en november krijgen inwoners 24 zakken voor PMD-afval thuisgestuurd. Als dat er niet genoeg zijn, kun je extra zakken halen op het stadskantoor, bij kringloopwinkel Het Goed of bij het milieustation. Eind dit jaar wordt duidelijk of er in 2024 opnieuw zakken worden thuisgestuurd of dat ze ergens moeten worden opgehaald.

'Gezonde leefomgeving moet centraler in wet- en regelgeving'

De provincie Noord-Holland onderschrijft de conclusie uit het in april 2023 verschenen rapport ‘Industrie en omwonenden’ van de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OvV) dat gezondheid een centralere plek moet krijgen in wet- en regelgeving. Ook is de provincie het eens met de OvV dat er nieuwe wet- en regelgeving nodig is om de gezondheid van omwonenden beter te kunnen garanderen.

De omwonenden van Tata Steel zijn lange tijd onvoldoende gehoord door de overheid met betrekking tot zorgen over hun gezondheid. De provincie heeft zich de laatste jaren intensiever ingezet om gezondheid een centrale plek te geven in wet- en regelgeving. De provincie vindt het haar taak om de gezondheid van omwonenden te beschermen en gaat de wettelijke mogelijkheden daartoe beter benutten.

De OvV heeft aan de hand van drie bedrijven onderzocht hoe industriële emissies (uitstoot) door bedrijven en overheid worden beheerst en hoe omwonenden daarmee worden beschermd tegen gezondheidsrisico’s. Eén van de onderzochte bedrijven is Tata Steel.

Gezonde leefomgeving moet centraler in wet- en regelgeving

 

Gezondheid beter opnemen in wet- en regelgeving
De provincie constateert met de OvV dat het huidige stelsel van Vergunningverlening, Toezicht en Handhaving (VTH) onvoldoende instrumenten heeft om een gezonde leefomgeving te garanderen. In de afgelopen jaren is gebleken dat het voldoen aan milieunormen niet automatisch betekent dat er sprake is van een gezonde leefomgeving. Dit probleem speelt niet alleen in de IJmond. De provincie dringt daarom aan op een breder debat – naast het maximaal inzetten van de huidige middelen – over hoe het gezondheidsbelang beter in wet- en regelgeving kan worden verankerd. Hiervoor zijn verschillende concrete aanknopingspunten, zoals landelijk beleid en regelgeving voor cumulatie (het bij elkaar optellen van verschillende soorten overlast) en piekbelasting (in plaats van alleen gemiddelden), innovatieve technieken en het verplicht vervangen van verouderde installaties. Op dit moment is dat nauwelijks afdwingbaar door provincies.

Binnen Noord-Holland krijgt de IJmond terecht veel aandacht. Er zijn echter meer gebieden rondom industrie – zoals Schiphol en het westelijk havengebied in Amsterdam – waar de druk op de leefomgeving toeneemt. Er wordt ook op deze plekken meer inzet gevraagd. Daarvoor is op dit moment onvoldoende arbeidscapaciteit. Er is landelijke inzet op onderwijs en opleiding nodig om dit probleem tegen te gaan. Daarnaast legt inzet zoals bij Tata Steel een te groot beslag op de financiële middelen van de provincie. Het is daarom de vraag of we als overheid  – en daarmee indirect de burger – blijven betalen voor de stijgende kosten van toezicht, of dat we (een deel van) de kosten doorbelasten aan bedrijven uit de zwaarste milieucategorie.

Waterschappen en Lionsclubs Nederland slaan de handen ineen voor schoner water in Nederland

Op 16 september op World Cleaunup Day steken leden van Lionsclubs de handen uit de mouwen om water schoon te scheppen. Samen met de waterschappen gaat de grootste goededoelenorganisatie ter wereld (met circa 10.000 leden in Nederland) bij rivieren, beken en meren door heel Nederland aan de slag. Om vanaf de waterkant en soms vanaf het water afval uit het water te verwijderen.

Water zonder (zwerf)afval is beter voor zowel mensen als dieren. Vissen, vogels en andere waterdieren kunnen verstrikt raken in het afval of het inslikken. Zwerfafval kan ook giftige stoffen bevatten. Dat is slecht voor de waterkwaliteit en kan gezondheidsproblemen geven bij dieren, maar ook bij mensen. Plastic afval kan afbreken in kleine stukjes. Deze microplastics komen via de dieren in het water uiteindelijk in de voedselketen terecht.

Duurzame energieprojecten op losse schroeven door stikstof

Vrijwel alle bedrijven (93%) in de duurzame energiesector maken zich (grote) zorgen over de gevolgen van de stikstofregels voor de energietransitie, blijkt uit een inventarisatie van de Nederlandse Vereniging Duurzame Energie (NVDE).

De haalbaarheid van projecten wordt onzeker (60%), projecten vertragen (70%) en worden duurder (35%). Bij de projecten staan opgeteld miljarden aan investeringen en vele megatonnen aan CO2-reductie op het spel.

Het is echt niet te verteren dat zoveel projecten die tijdens hun levensduur heel veel CO2– en stikstofuitstoot zullen voorkomen, stil liggen vanwege de kleine hoeveelheid stikstof die er tijdens de bouw vrijkomt. Er moet zo snel mogelijk een programmatische aanpak komen voor projecten voor de energietransitie, zodat zij geen stikstofvergunning nodig hebben, zegt Olof van der Gaag, voorzitter NVDE.

Op 16 augustus bepaalde de Raad van State dat het Porthos-project voor CO2-opslag (gelukkig) door kan gaan. Tegelijkertijd benadrukte de Raad van State dat voor elk project een individuele beoordeling nodig is, zoals bij Porthos.

Een brede coalitie van brancheverenigingen en bedrijven, waaronder de NVDE, riep in november 2022 het kabinet al op om de energietransitie prioriteit te geven bij de aanpak voor stikstofreductie en deed zelf concrete voorstellen hiervoor.

Slimme Twentse afvalbak herkent zelf afval

Het Enschedese bedrijf Plaex Technologies ontwikkelde ‘Garby the Garbage bin’. Garby scheidt vier soorten afval naar keuze. Het prototype scheidt kunststof (pet-flesjes), metaal (blikjes), organisch afval (groente en fruit) en restafval.

De bak is slim, omdat hij ‘zelflerend’ is. Kunstmatige intelligentie zorgt ervoor dat de Garby afval herkent en als het apparaat een stuk afval één keer heeft gezien, zit het in het geheugen.

Alles wat er in wordt gegooid, wordt gefotografeerd. Die foto wordt opgeslagen in een databank en de volgende keer als een soortgelijk stuk afval er in wordt gegooid, herkent Garby dat afval.

De verkoopprijs komt rond de 3000 euro te liggen. Daar komt nog 50 euro abonnementsgeld per maand bij voor garantie, software updates (AI) en de database met gegevens.

'Bedrijven moeten zorgvuldiger zijn met duurzaamheidsclaims en logo’s'

Het is zeer terecht dat de Autoriteit Consument & Markt (ACM) een campagne start over duurzaamheidsclaims op producten. Heel veel bedrijven maken stappen om duurzamer te produceren, te transporteren en doelen te zetten om klimaat neutraler te worden. Maar er zijn nog te weinig regels over hoe en wat zij daarover moeten communiceren. Dat stelt Leontien Hasselman-Plugge, Co-CEO ImpactBuying.

Aan de ene kant leidt dat tot allerlei claims die niet wetenschappelijk bewezen zijn of gewoon niet waar zijn, maar die de consument wel als waar kan beschouwen en koopgedrag op aanpast. Denk aan ‘ambachtelijk’, ‘groen’ en ‘duurzaam’, zonder adequate onderbouwing. Of ‘gemaakt van bamboe of hennep’, terwijl dat niets zegt over de mate van duurzaamheid.

Aan de andere kant zie je een wildgroei aan logo’s en claims op producten (liefst in het felgroen) zodat zelfs een getrainde consument zoals ik door de bomen het bos niet meer ziet.

Duurzaamheid en ‘de wereld beter achterlaten voor toekomstige generaties’ is ook lastig in één logo te vangen. Want het gaat over zaken als grondstoffen, pesticidengebruik, werkomstandigheden, leefbaar loon, transport, verpakkingsmateriaal, ontbossing, CO2-uitstoot en meer.

De keuzes die consumenten maken, zijn bepalend. Dat neemt niet weg dat de overheid en de bedrijven en grote rol spelen om een goede ondergrens te bepalen in wat de consument kan kiezen. Goed kiezen kan pas als er begrijpelijke en op waarheid gebaseerde claims zijn. Bedrijven moeten daar zorgvuldig mee zijn.

Er zijn richtlijnen zoals van de EU Commissie en de ACM, maar geen wetgeving. Maar dat gaat veranderen met de Europese Green Deal, en de Green Claims Directive die nu in ontwikkeling is. Daarmee wordt het in de toekomst onmogelijk om consumenten te lokken met onjuiste, onvolledige of niet-onderbouwde claims en zal alles afhangen van goede verificatie van de data onderliggend aan de claims.

‘Afrikaans klimaatbeleid slaagt alleen als de grootste uitstoters meehelpen’

Afrikaanse landen tonen zich op de klimaattop bereid om klimaatverandering aan te pakken. Dat is hoopvol, maar slaagt alleen als de grootste uitstoters zich daar ook om bekommeren.

De 54 Afrikaanse landen zijn namelijk slechts verantwoordelijk voor drie procent uitstoot, maar de 1,2 miljard inwoners zijn wel slachtoffer van de gevolgen van klimaatverandering. Daarentegen is de stem van de grootste uitstoters dominant. Zij bepalen het internationale klimaatbeleid.

Dat is hartstikke oneerlijk, stelt Derk Segaar, Hoofd Internationale Hulp, Het Nederlandse Rode Kruis. De gevolgen voor het Afrikaanse continent zijn gigantisch. Zo ervaart de Hoorn van Afrika de ergste droogte in veertig jaar tijd. De landbouwproductie op het continent is door klimaatverandering met 34 procent afgenomen sinds 1961. Dat is de grootste afname ter wereld. En dat terwijl honderden miljoenen mensen in Afrika elke dag met honger naar bed gaan.

Door El Niño worden er droogte en overstromingen verwacht in grote delen van Afrika. En mensen in de armste landen hebben zeven keer meer kans om te overlijden na een natuurramp dan mensen in rijke landen.

Er is meer aandacht nodig voor landen die de wrange vruchten plukken van de uitstoot die vooral komt vanuit rijkere landen. Geef Afrikaanse landen de middelen om zich aan te passen aan een grilliger klimaat en om de klappen op te vangen die zij nu te verduren krijgen.

Als je slachtoffers van klimaatverandering écht wil helpen, moeten investeringen in het voorkomen van natuurrampen en klimaatadaptatie prioriteit zijn. Nu behoort geen van de dertig meest kwetsbare landen ter wereld, zoals Kenia, Nigeria en Ethiopië, tot de grootste ontvangers van gelden om zich aan te passen aan het klimaat.

'Als we droogtebestendige zaden uitdelen aan boeren, hoeven oogsten niet te mislukken. Als we microdammen bouwen om water op te vangen, kunnen we gewassen beter laten groeien in periodes van droogte. Als we investeren in betere waarschuwingssystemen voor natuurrampen, redden we mensenlevens.'

Oxfam: G20-landen falen om uitstoot van broeikasgassen voldoende terug te dringen

De wereldwijde uitstoot van broeikasgassen zal tegen 2030 naar verwachting met 10,6 procent stijgen in plaats van met 45 procent te dalen. Deze daling is nodig om de stijging van de temperatuur op de wereld te beperken tot 1,5 °C. De G20-landen zijn hier het meest verantwoordelijk voor, zo stelt Oxfam Novib op basis van nieuwe cijfers. Komende zaterdag start in India de 2-daagse G20-top.

Uit onderzoek in opdracht van Oxfam blijkt dat de uitstoot van broeikasgassen per hoofd van de bevolking in de G20-landen in 2030 op hetzelfde niveau blijft als nu. Dit is bijna het dubbele dat nodig is om catastrofale gevolgen voor het klimaat te voorkomen. De G20 is verantwoordelijk voor 78 procent van alle territoriale broeikasgasemissies.

De G20-landen stoten jaarlijks gemiddeld 7,4 tot 7,7 ton CO2 per persoon uit, de rijkste G20-landen stoten meer dan 12 ton CO2 per persoon uit. Om onder de 1,5 °C te blijven, moeten ze dit minimaal halveren tot gemiddeld 2,9 tot 3,8 ton per jaar persoon tegen 2030. De onderzoekers hebben met behulp van 3 verschillende trackingsystemen de broeikasgas-beloftes van elk G20-land tegen het licht gehouden. Daaruit komt naar voren dat de G20-landen hun uitstoot terugbrengen tot slechts gemiddeld 6,7 tot 6,9 ton per persoon – dat is bijna het dubbele van wat het zou moeten zijn.

Ondernemers weten weg naar elektrische bestelbus te vinden

Het aantal elektrische bestelwagens stijgt stevig door. Dit jaar komen er, met subsidie, ruim 7.500 elektrische bestelbussen bij. Dat betekent dat het aantal elektrische bestelbussen in één klap met de helft gaat stijgen.

Elektrische bestelbussen zijn goedkoper in onderhoud en brandstof, maar duurder in de aanschaf. Daarom kunnen ondernemers tot en met volgend jaar subsidie krijgen als ze er eentje kopen. Het gemiddelde subsidiebedrag per bestelbus dit jaar ligt op 4500 euro. Kleinere ondernemers krijgen meer subsidie dan grotere. Daarnaast kunnen ondernemers belastingvoordelen krijgen bij de aanschaf van een elektrische bestelbus.

De verwachting is dat de aanschafprijs van een elektrische bestelbus in 2025 concurrerend is met die van een bestelbus op diesel of benzine. Daarom is 2024 het laatste jaar waarin ondernemers subsidie kunnen krijgen. Hoeveel subsidiebudget er in 2024 is wordt later dit jaar bekend, naar verwachting is dat meer dan het totale budget van 2023.

De subsidiepot voor ondernemers die over willen stappen op een elektrische bestelbus is helaas al leeg. Omdat er meer subsidie was ligt het aantal toegekende aanvragen ruim een derde hoger dan in 2022. Er zat dit jaar 33 miljoen euro in de pot.

Vanaf 2025 mogen gemeenten een zero-emissie zone invoeren. In deze zone worden op termijn alleen bestelwagens en vrachtwagens toegelaten die geen uitlaatgassen uitstoten tijdens het rijden. Bijvoorbeeld elektrisch of op waterstof. Vanaf 2025 moeten alle nieuwe bestelbussen en vrachtwagens in deze zones schoon rijden, en eind 2030 allemaal.

Er zijn overgangsregelingen voor de nieuwere bestelbussen op diesel of benzine. Ook zijn er uitzonderingen voor voertuigen waarvoor nog geen elektrische of waterstofvariant bestaat, zoals marktkramen en circuswagens. Daarnaast heeft het kabinet met de deelnemende gemeenten afgesproken geen onmogelijke zaken te vragen van ondernemers. Gemeenten kunnen ondernemers die met een goede reden worstelen met de overstap naar een schone bus of vrachtwagen daarom een ontheffing geven.

Inmiddels hebben 29 gemeenten aangekondigd een zero-emissiezone in te voeren en de verwachting is dat er meer zullen volgen. Op dit moment rijden er ruim 18.000 elektrische bestelwagens rond in Nederland. Met deze 7.500 nieuwe komt daar een flinke schep bovenop richting de ambitie om in 2025 50.000 bestelauto’s geëlektrificeerd te hebben.

Nederlandse bedrijven maken zich op voor verplichte CO2-registratie

Bedrijven met meer dan 100 medewerkers krijgen te maken met een CO2-rapportageplicht voor woon-werkverkeer en zakelijke ritten. Deze gaat in vanaf 1 januari 2024. Mobiliteitsplatform Moby merkt dat er nog veel werk aan de winkel is.

De overheid ziet bij het behalen van de klimaatdoelen een grote rol voor bedrijven met meer dan 100 medewerkers. Maar om hoeveel organisaties gaat dit? Volgens cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek kent Nederland in het tweede kwartaal van 2023 ruim 8.300 bedrijven met meer dan 100 werknemers. Zij moeten vanaf 1 januari van het nieuwe jaar verplicht elke gereden werkgerelateerde kilometer registreren.

De overheid wil bij bedrijven een belangrijke taak neerleggen om het Klimaatakkoord te behalen. Zij moeten dan ook een grote bijdrage gaan leveren om de CO2-uitstoot in Nederland te verminderen. Niet zo gek als je bedenkt dat meer dan de helft van alle kilometers die worden afgelegd op onze wegen werkgerelateerd zijn. Het doel van de overheid is om gezamenlijk 1 megaton CO2 te reduceren voor 2030.

Het totaal aantal kilometers moet geregistreerd worden met het daarbij behorende vervoersmiddel en type brandstof. Hierbij wordt onderscheid gemaakt in woon-werkverkeer en zakelijk verkeer. Onder woon-werkverkeer wordt het verkeer van verblijfplaats naar werklocatie gerekend. Bij zakelijk verkeer spreekt de overheid over ritten die medewerkers afleggen tijdens werktijd voor de werkgever. De overheid wil hiermee inzicht krijgen in het aantal jaarlijkse zakelijke kilometers en gaat ook bekijken hoe organisaties verder kunnen verduurzamen.

Bedrijven moeten zich dus goed voorbereiden op de aanstaande registratieplicht. Mobiliteitsplatform Moby vraagt zich af of alle plichtmatige bedrijven hier klaar voor zijn. 'Dit gaat een grote administratieve kluif worden voor organisaties. Wij merken dat bedrijven het lastig vinden om te anticiperen op de CO2-registratieplicht omdat het onduidelijk is wat de exacte eisen en richtlijnen zijn”, zegt Hein Medema van Moby. “Er zijn verschillende initiatieven ontstaan, maar veelal met een verschillende aanpak. Daarnaast is ook niet helemaal duidelijk in welke mate van detail er gerapporteerd moet worden. Dat zorgt voor verwarring.'

Waterkwaliteit Rijn blijft achter bij doelstellingen

Er moet meer gedaan worden om de waterkwaliteit van de Rijn te verbeteren. Daarvoor pleit RIWA-Rijn, het samenwerkingsverband van drinkwaterbedrijven die oppervlaktewater uit de Rijn gebruiken voor de bereiding van drinkwater, in haar jaarrapport 2022. Ook in 2022 werden weer tientallen stoffen in de Rijn aangetroffen in hogere concentraties dan de streefwaarden uit het European River Memorandum (ERM), zo zitten er meer industriële chemicaliën en medicijnresten in het Rijnwater waardoor drinkwaterbedrijven meer moeten zuiveren.

RIWA-Rijn ziet een toenemende vraag naar drinkwater in Nederland. Daarvoor verkennen drinkwaterbedrijven nieuwe winningslocaties in het Rijnstroomgebied. De waterkwaliteit van de Rijn wordt daarmee nog belangrijker voor de Nederlandse drinkwatervoorziening dan hij altijd al was.

RIWA-Rijn toetst de waterkwaliteit van de Rijn aan drie doelstellingen; de streefwaarden van het European River Memorandum, artikel 7.3 van de kaderrichtlijn water en het 30% reductiedoel van de Rijnministersconferentie. Het European River Memorandum geeft streefwaarden voor een dusdanig waterkwaliteit dat drinkwaterbedrijven met eenvoudige natuurlijke zuiveringstechnieken schoon en gezond drinkwater kunnen produceren. Meer dan 60 stoffen overschreden deze streefwaarden in 2022.

Antea Group start eigen duurzaamheidsfonds Duurzaam Doen

Ingenieurs- en adviesbureau Antea Group lanceert per september een eigen duurzaamheidsfonds: Duurzaam Doen. Het fonds moet een financieel zetje geven aan de ontwikkeling van duurzame oplossingen voor opdrachtgevers en aan de eigen duurzame ambities.

Positieve impact creëren voor ons en de generaties na ons: het is voor Antea Group en haar medewerkers een belangrijke license to operate. Grote uitdaging is om duurzame ambities te vertalen naar concrete acties. Daar moet het duurzaamheidsfonds bij gaan helpen. Duurzaamheidsmanager Marijke Frielink: “Met Duurzaam Doen willen wij collega’s faciliteren, enthousiasmeren en activeren én van daaruit onze opdrachtgevers.”

Voor elk gewerkt uur op de externe projecten doet Antea Group een donatie in het fonds.

Het fonds is niet het enige instrument waarmee Antea Group een duurzamere leefomgeving stimuleert. Vorig jaar heeft het bedrijf de Duurzaamheid Award in het leven geroepen. Een jaarlijkse prijs voor een opdrachtgever die zich volgens collega’s onderscheidt op het gebied van duurzaamheid.

Milieudienst DCMR legt dwangsom op aan Chemours

 

De milieudienst DCMR legt een last onder dwangsom op aan Chemours voor het lozen van trifluorazijnzuur (TFA). Chemours krijgt daarmee de opdracht om deze onvergunde lozing te stoppen. Anders moet het bedrijf de opgelegde dwangsom betalen.

DCMR trof in mei TFA aan in het afvalwater dat Chemours loost op het riool. Het lozen van deze stof valt buiten de milieuvergunning van het bedrijf. TFA is een PFAS-verbinding, die het RIVM indeelt als potentieel zeer zorgwekkende stof. De milieudienst en de provincie Zuid-Holland willen dat de lozing onmiddellijk stopt.

DCMR laat het afvalwater van het Dordrechtse bedrijf de komende tijd analyseren door een onafhankelijk laboratorium. Als na 4 maanden blijkt dat Chemours nog steeds onvergund TFA loost, gaat de milieudienst dwangsommen innen. Het gaat om €125.000 per geconstateerde overtreding met een maximum van €1.250.000.

De milieudienst DCMR voert namens de provincie vergunningverlening, toezicht en handhaving uit.

Nadat de milieudienst in juli bekendmaakte te gaan optreden tegen deze onvergunde lozing, heeft Chemours zijn bezwaren daartegen toegelicht. Deze toelichting was geen reden om de dwangsom niet op te leggen. Chemours heeft nog de mogelijkheid om het besluit bij de rechter aan te vechten.