Grote verschillen in duurzaamheid tussen Nederlandse gemeenten

De duurzaamheidskaart van Nederland laat grote en soms pijnlijke contrasten zien. Terwijl in de ene gemeente twee derde van de woningen een groen energielabel heeft en zonnepanelen de norm zijn, blijven andere gemeenten ver achter met slecht geïsoleerde huizen, lege daken en nauwelijks elektrische auto’s op straat. Schrijnend is dat dit soms gemeenten betreft waar de inkomens te laag zijn om écht te verduurzamen.

Dat blijkt uit onderzoek van Energievergelijk.nl, die de duurzaamheidsprestaties van alle Nederlandse gemeenten naast elkaar heeft gelegd.

In Almere doet men duidelijk iets goed: maar liefst twee derde van de woningen heeft het groene energielabel A of beter. Daarmee is de jonge nieuwbouwstad koploper van Nederland. Ook Zeewolde en Lansingerland scoren hoog, dankzij veel recente bouwprojecten met goede isolatie en moderne installaties zoals warmtepompen en zonnepanelen.

Rapportcijfers van de gemeenten met het beste gemiddelde energielabel:

Almere – 7,7
Zeewolde – 7,4
Lansingerland – 7,3
Pijnacker-Nootdorp – 7,3
Purmerend – 7,3
Rapportcijfers van de gemeenten met het slechtste gemiddelde energielabel:

Westerwolde 5,5
Heemstede 5,6
Terschelling 5,6
Bloemendaal 5,6
Pekela 5,6

De gemeente Westerwolde bungelt onderaan de ranglijst: slechts 18 procent van de woningen heeft er een A-label, terwijl bijna een derde energielabel E of lager draagt. Die lage score is grotendeels te verklaren door de grote hoeveelheid oudere plattelandswoningen en het beperkte aanbod aan nieuwbouw. Ook Pekela, hekkensluiter in de top 5 minst energiezuinige gemeenten, kampt met een sterk verouderde woningvoorraad.