EFSA gaat RIVM-model gebruiken bij berekening gezondheidsrisico’s van mengsels gewasbeschermingsmiddelen

De European Food Safety Authority (EFSA) en RIVM werken samen aan de berekeningen van gezondheidsrisico’s van het gelijktijdig binnenkrijgen van meerdere residuen van gewasbeschermingsmiddelen via voedsel. Daarbij wordt gebruik gemaakt van het rekenmodel MCRA (Monte Carlo Risk Assessment) dat is ontwikkeld door het RIVM en Biometris (onderdeel van Wageningen UR). Voor het uitvoeren van de berekeningen is het van belang dat de gegevens die nodig zijn voor deze berekening, op een gestructureerde wijze gekoppeld worden aan het rekenmodel. Dit staat beschreven in het rapport “Proposal for a data model for probabilistic cumulative dietary exposure assessments of pesticides in line with the MCRA software”, dat EFSA vandaag heeft gepubliceerd.

Mensen krijgen via het voedsel resten van verschillende gewasbeschermingsmiddelen binnen. De werkzame stoffen in deze middelen kunnen op basis van mogelijke werking gegroepeerd worden: stoffen die effect kunnen hebben op een zelfde orgaanfunctie, zoals de productie van schildklierhormoon in de schildklier, worden opgeteld bij de innameschatting. EFSA wil gegevens uit voedselconsumptiepeilingen en gemeten concentraties van stoffen in voedingsmiddelen beschikbaar stellen in een database, die gekoppeld kan worden aan het rekenmodel.
Met het oog op veilig voedsel is het belangrijk om te weten welke gezondheidsrisico’s er kleven aan de blootstelling van meerdere resten van gewasbeschermingsmiddelen. De introductie van het rekenmodel voor Europese risicobeoordeling en het op gestructureerde wijze beschikbaar stellen van de benodigde gegevens, zijn belangrijke stappen op weg naar cumulatieve risicobeoordeling in Europa. Dit kan dan door alle lidstaten gebruikt worden.

Momenteel vinden er beoordelingen plaats met het model specifiek gericht op risico’s voor de schildklier en het zenuwstelsel. Deze worden naar verwachting eind van dit jaar gepubliceerd door EFSA. Later moet het rekenmodel ook toegepast gaan worden bij het berekenen van gezondheidsrisico’s voor andere organen.