Blootstelling aan aantal PFAS kan leiden tot verhoogd risico op schildklierkanker

Een internationaal team van onderzoekers, onder leiding van het Amerikaanse Mount Sinai, heeft een verband ontdekt tussen een aantal per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS) en een verhoogd risico op schildklierkanker. De onderzoeksresultaten zijn op 24 oktober gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift eBioMedicine.

PFAS, ook wel bekend als ‘Forever Chemicals’, zijn een groep synthetische chemische stoffen, die zich via de bodem, (drink)water en lucht in het milieu kunnen verspreiden. Door hun sterke koolstof-fluorverbinding breken deze chemicaliën niet gemakkelijk af in het milieu.

Sinds de jaren veertifg worden PFAS wereldwijd gebruikt in een groot aantal producten vanwege hun waterafstotende, vet- en temperatuurbestendige eigenschappen. Voorbeelden zijn anti-aanbakpannen, waterafstotende kleding en een aantal soorten schuim voor brandbestrijding.

Verschillende (inter)nationale instituten, waaronder het European Chemical Agency (ECHA) en het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA), hebben de blootstelling aan PFAS uitgeroepen tot een gezondheidscrisis. Dit onderzoek ondersteunt de acties die nodig zijn om PFAS te reguleren en te voorkomen dat ze zich verder in het milieu verspreiden. Ondanks dat wordt aangenomen dat PFAS bijdragen aan de recente toename van schildklierkanker, zijn er maar een beperkt aantal studies die het verband tussen blootstelling aan PFAS en schildklierkanker hebben onderzocht in menselijke populaties.

Verschillende (inter)nationale instituten, waaronder het European Chemical Agency (ECHA) en het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA), hebben de blootstelling aan PFAS uitgeroepen tot een gezondheidscrisis. Dit onderzoek ondersteunt de acties die nodig zijn om PFAS te reguleren en te voorkomen dat ze zich verder in het milieu verspreiden. Ondanks dat wordt aangenomen dat PFAS bijdragen aan de recente toename van schildklierkanker, zijn er maar een beperkt aantal studies die het verband tussen blootstelling aan PFAS en schildklierkanker hebben onderzocht in menselijke populaties.

Met behulp van BioMe, een biobank van Icahn School of Medicine, Mount Sinai, onderzochten de onderzoekers de relatie tussen PFAS-waarden in plasma en de diagnose schildklierkanker. Ze bestudeerden zowel plasmamonsters van 88 schildklierkankerpatiënten die op of vóór de kankerdiagnose waren afgenomen, als plasmamonsters van 88 controlepersonen die geen enkele vorm van kanker hadden. In de bloedmonsters van de BioMe-deelnemers werden de waarden van acht soorten PFAS onderzocht met behulp van innovatieve non-target screening (NTS) van chemische stoffen in biologisch materiaal.