Klimaatexperts WUR: eindelijk scherpere, groene ambities Europese Unie
De Europese Unie heeft er goed aan gedaan om de groene ambities voor 2030 scherper te maken. Dat zeggen drie klimaatexperts van Wageningen University & Research. Ze reageren daarmee op de Europese State of the Union; een soort troonrede van EU-voorzitter Ursula von der Leyen, waarin ze de stand van zaken én ambities van de EU aangeeft.
Eén van de meest opvallende speerpunten is de scherpere Europese ambitie om in 2030 de uitstoot van broeikasgassen met 55 procent te verminderen, 15% meer dan de huidige ambitie.
Volgens hoogleraar milieusysteemanalyse Rik Leemans was begin jaren negentig al duidelijk dat de CO2-uitstoot gehalveerd moest worden om klimaatverandering te bestrijden. Sindsdien is de CO2-uitstoot wereldwijd meer dan vertienvoudigd. De doelstelling uit het VN-klimaatverdrag in 1992 gaf al aan dat de broeikasgas concentraties in de atmosfeer gestabiliseerd moeten worden op een zodanig niveau, dat er geen gevaarlijke menselijke inmenging in het klimaatsysteem ontstaat.
Josephine van Zeben is hoogleraar Milieurecht bij Wageningen University & Research. Zij merkt op dat, buiten de maatregelen die de EU voorstelt voor haar eigen industrieën en economie, wereldwijde actie op dit gebied essentieel blijft. 'De nadruk voor de EU ligt hierbij op het belang van het ontwikkelen van een zogeheten Carbon Border Adjustment Mechanism. Dat verplicht niet-Europese importeurs hun emissies te verlagen om toegang tot de Europese markt te krijgen. Dit is al enkele jaren een punt van discussie, aangezien het niet voor de hand liggend is dat dit mogelijk is onder de huidige afspraken binnen de Wereld Handelsorganisatie. Von der Leyen verwijst ook naar de belangrijke rol van China. Ze onderstreept dat de EU ervanuit gaat dat China haar verplichtingen omtrent emissie uitstoot (die niet wettelijk zijn vastgelegd) zal naleven. Een mooie ambitie, die vanuit China echter vooral gemotiveerd zal zijn door het nationaal belang in het terugdringen van klimaatverandering.'
Eén van de meest opvallende speerpunten is de scherpere Europese ambitie om in 2030 de uitstoot van broeikasgassen met 55 procent te verminderen, 15% meer dan de huidige ambitie.
Volgens hoogleraar milieusysteemanalyse Rik Leemans was begin jaren negentig al duidelijk dat de CO2-uitstoot gehalveerd moest worden om klimaatverandering te bestrijden. Sindsdien is de CO2-uitstoot wereldwijd meer dan vertienvoudigd. De doelstelling uit het VN-klimaatverdrag in 1992 gaf al aan dat de broeikasgas concentraties in de atmosfeer gestabiliseerd moeten worden op een zodanig niveau, dat er geen gevaarlijke menselijke inmenging in het klimaatsysteem ontstaat.
Josephine van Zeben is hoogleraar Milieurecht bij Wageningen University & Research. Zij merkt op dat, buiten de maatregelen die de EU voorstelt voor haar eigen industrieën en economie, wereldwijde actie op dit gebied essentieel blijft. 'De nadruk voor de EU ligt hierbij op het belang van het ontwikkelen van een zogeheten Carbon Border Adjustment Mechanism. Dat verplicht niet-Europese importeurs hun emissies te verlagen om toegang tot de Europese markt te krijgen. Dit is al enkele jaren een punt van discussie, aangezien het niet voor de hand liggend is dat dit mogelijk is onder de huidige afspraken binnen de Wereld Handelsorganisatie. Von der Leyen verwijst ook naar de belangrijke rol van China. Ze onderstreept dat de EU ervanuit gaat dat China haar verplichtingen omtrent emissie uitstoot (die niet wettelijk zijn vastgelegd) zal naleven. Een mooie ambitie, die vanuit China echter vooral gemotiveerd zal zijn door het nationaal belang in het terugdringen van klimaatverandering.'
Geen opmerkingen: