‘Afrikaans klimaatbeleid slaagt alleen als de grootste uitstoters meehelpen’
Afrikaanse landen tonen zich op de klimaattop bereid om klimaatverandering aan te pakken. Dat is hoopvol, maar slaagt alleen als de grootste uitstoters zich daar ook om bekommeren.
De 54 Afrikaanse landen zijn namelijk slechts verantwoordelijk voor drie procent uitstoot, maar de 1,2 miljard inwoners zijn wel slachtoffer van de gevolgen van klimaatverandering. Daarentegen is de stem van de grootste uitstoters dominant. Zij bepalen het internationale klimaatbeleid.
Dat is hartstikke oneerlijk, stelt Derk Segaar, Hoofd Internationale Hulp, Het Nederlandse Rode Kruis. De gevolgen voor het Afrikaanse continent zijn gigantisch. Zo ervaart de Hoorn van Afrika de ergste droogte in veertig jaar tijd. De landbouwproductie op het continent is door klimaatverandering met 34 procent afgenomen sinds 1961. Dat is de grootste afname ter wereld. En dat terwijl honderden miljoenen mensen in Afrika elke dag met honger naar bed gaan.
Door El Niño worden er droogte en overstromingen verwacht in grote delen van Afrika. En mensen in de armste landen hebben zeven keer meer kans om te overlijden na een natuurramp dan mensen in rijke landen.
Er is meer aandacht nodig voor landen die de wrange vruchten plukken van de uitstoot die vooral komt vanuit rijkere landen. Geef Afrikaanse landen de middelen om zich aan te passen aan een grilliger klimaat en om de klappen op te vangen die zij nu te verduren krijgen.
Als je slachtoffers van klimaatverandering écht wil helpen, moeten investeringen in het voorkomen van natuurrampen en klimaatadaptatie prioriteit zijn. Nu behoort geen van de dertig meest kwetsbare landen ter wereld, zoals Kenia, Nigeria en Ethiopië, tot de grootste ontvangers van gelden om zich aan te passen aan het klimaat.
'Als we droogtebestendige zaden uitdelen aan boeren, hoeven oogsten niet te mislukken. Als we microdammen bouwen om water op te vangen, kunnen we gewassen beter laten groeien in periodes van droogte. Als we investeren in betere waarschuwingssystemen voor natuurrampen, redden we mensenlevens.'
De 54 Afrikaanse landen zijn namelijk slechts verantwoordelijk voor drie procent uitstoot, maar de 1,2 miljard inwoners zijn wel slachtoffer van de gevolgen van klimaatverandering. Daarentegen is de stem van de grootste uitstoters dominant. Zij bepalen het internationale klimaatbeleid.
Dat is hartstikke oneerlijk, stelt Derk Segaar, Hoofd Internationale Hulp, Het Nederlandse Rode Kruis. De gevolgen voor het Afrikaanse continent zijn gigantisch. Zo ervaart de Hoorn van Afrika de ergste droogte in veertig jaar tijd. De landbouwproductie op het continent is door klimaatverandering met 34 procent afgenomen sinds 1961. Dat is de grootste afname ter wereld. En dat terwijl honderden miljoenen mensen in Afrika elke dag met honger naar bed gaan.
Door El Niño worden er droogte en overstromingen verwacht in grote delen van Afrika. En mensen in de armste landen hebben zeven keer meer kans om te overlijden na een natuurramp dan mensen in rijke landen.
Er is meer aandacht nodig voor landen die de wrange vruchten plukken van de uitstoot die vooral komt vanuit rijkere landen. Geef Afrikaanse landen de middelen om zich aan te passen aan een grilliger klimaat en om de klappen op te vangen die zij nu te verduren krijgen.
Als je slachtoffers van klimaatverandering écht wil helpen, moeten investeringen in het voorkomen van natuurrampen en klimaatadaptatie prioriteit zijn. Nu behoort geen van de dertig meest kwetsbare landen ter wereld, zoals Kenia, Nigeria en Ethiopië, tot de grootste ontvangers van gelden om zich aan te passen aan het klimaat.
'Als we droogtebestendige zaden uitdelen aan boeren, hoeven oogsten niet te mislukken. Als we microdammen bouwen om water op te vangen, kunnen we gewassen beter laten groeien in periodes van droogte. Als we investeren in betere waarschuwingssystemen voor natuurrampen, redden we mensenlevens.'
Geen opmerkingen: