'Bedrijven moeten zorgvuldiger zijn met duurzaamheidsclaims en logo’s'
Het is zeer terecht dat de Autoriteit Consument & Markt (ACM) een campagne start over duurzaamheidsclaims op producten. Heel veel bedrijven maken stappen om duurzamer te produceren, te transporteren en doelen te zetten om klimaat neutraler te worden. Maar er zijn nog te weinig regels over hoe en wat zij daarover moeten communiceren. Dat stelt Leontien Hasselman-Plugge, Co-CEO ImpactBuying.
Aan de ene kant leidt dat tot allerlei claims die niet wetenschappelijk bewezen zijn of gewoon niet waar zijn, maar die de consument wel als waar kan beschouwen en koopgedrag op aanpast. Denk aan ‘ambachtelijk’, ‘groen’ en ‘duurzaam’, zonder adequate onderbouwing. Of ‘gemaakt van bamboe of hennep’, terwijl dat niets zegt over de mate van duurzaamheid.
Aan de andere kant zie je een wildgroei aan logo’s en claims op producten (liefst in het felgroen) zodat zelfs een getrainde consument zoals ik door de bomen het bos niet meer ziet.
Duurzaamheid en ‘de wereld beter achterlaten voor toekomstige generaties’ is ook lastig in één logo te vangen. Want het gaat over zaken als grondstoffen, pesticidengebruik, werkomstandigheden, leefbaar loon, transport, verpakkingsmateriaal, ontbossing, CO2-uitstoot en meer.
De keuzes die consumenten maken, zijn bepalend. Dat neemt niet weg dat de overheid en de bedrijven en grote rol spelen om een goede ondergrens te bepalen in wat de consument kan kiezen. Goed kiezen kan pas als er begrijpelijke en op waarheid gebaseerde claims zijn. Bedrijven moeten daar zorgvuldig mee zijn.
Er zijn richtlijnen zoals van de EU Commissie en de ACM, maar geen wetgeving. Maar dat gaat veranderen met de Europese Green Deal, en de Green Claims Directive die nu in ontwikkeling is. Daarmee wordt het in de toekomst onmogelijk om consumenten te lokken met onjuiste, onvolledige of niet-onderbouwde claims en zal alles afhangen van goede verificatie van de data onderliggend aan de claims.
Aan de ene kant leidt dat tot allerlei claims die niet wetenschappelijk bewezen zijn of gewoon niet waar zijn, maar die de consument wel als waar kan beschouwen en koopgedrag op aanpast. Denk aan ‘ambachtelijk’, ‘groen’ en ‘duurzaam’, zonder adequate onderbouwing. Of ‘gemaakt van bamboe of hennep’, terwijl dat niets zegt over de mate van duurzaamheid.
Aan de andere kant zie je een wildgroei aan logo’s en claims op producten (liefst in het felgroen) zodat zelfs een getrainde consument zoals ik door de bomen het bos niet meer ziet.
Duurzaamheid en ‘de wereld beter achterlaten voor toekomstige generaties’ is ook lastig in één logo te vangen. Want het gaat over zaken als grondstoffen, pesticidengebruik, werkomstandigheden, leefbaar loon, transport, verpakkingsmateriaal, ontbossing, CO2-uitstoot en meer.
De keuzes die consumenten maken, zijn bepalend. Dat neemt niet weg dat de overheid en de bedrijven en grote rol spelen om een goede ondergrens te bepalen in wat de consument kan kiezen. Goed kiezen kan pas als er begrijpelijke en op waarheid gebaseerde claims zijn. Bedrijven moeten daar zorgvuldig mee zijn.
Er zijn richtlijnen zoals van de EU Commissie en de ACM, maar geen wetgeving. Maar dat gaat veranderen met de Europese Green Deal, en de Green Claims Directive die nu in ontwikkeling is. Daarmee wordt het in de toekomst onmogelijk om consumenten te lokken met onjuiste, onvolledige of niet-onderbouwde claims en zal alles afhangen van goede verificatie van de data onderliggend aan de claims.
Geen opmerkingen: