Hoe klimaatverandering werken met de zee beïnvloedt

Windenergie, voedselvoorziening en ons verweren tegen het hoge water: we werken veel met de oceaan. We beschermen ons en profiteren er ook maar wat graag van; nu en in de toekomst. Maar klimaatverandering heeft invloed op de oceaan. Wat zijn de gevolgen voor onze samenwerking met de zee? 

In een nieuw Horizon-Europe project, geleid vanuit de TU Delft, werken vele partners aan het inzichtelijk maken daarvan. Ze werken aan een digital twin van de oceaan met een resolutie van wel 2 kilometer. Dankzij geïntegreerde oceaanmodellen kunnen zij belangrijke informatie bieden over de invloed van het klimaat op bijvoorbeeld de kracht van de golven of het zoutgehalte van het water op heel lokale schaal.
 
George Lavidas, projectleider van het EU-INTERCHANGE project en universitair docent Marine Renewable Energies aan de TU Delft: “We krijgen zo inzicht in hoe de biochemie en de golfcondities zich zullen ontwikkelen bij verschillende scenario’s van klimaatverandering. Dit is van groot belang voor een goede balans in de water-food-energy nexus. Zo zijn de temperatuur en het zoutgehalte essentiële informatie voor het starten van aquacultuur, het kweken van voedsel op zee. En is het voor de aanbouw van windmolenparken goed om te weten of de golven veranderen zodat de windmolens hiertegen bestand zijn.”

Het project werkt met een hoge mate van automatisering. Zo wordt het niet alleen mogelijk om de informatie op te halen, machine learning zal direct oplossingen geven. Stel de waterkering of de windmolen is niet bestand tegen de golven in jouw scenario, dan krijgt de gebruiker direct te zien waar dat aan ligt en waar de technische oplossing ligt.

Het is niet de heilige graal, maar Lavidas hoopt dat dit een goede basis vormt voor het nemen van besluiten op basis van de feiten. En stimuleert het hernieuwbare energie, kustveiligheid en voedselproductie.

Binnen het project zullen ook een aantal use cases worden uitgewerkt, waaronder de gevolgen van klimaatverandering voor de Oosterscheldekering, de havens van Brest en Limassol. Ook worden mariene hernieuwbare energiebronnen, zoals wind- en golfenergie, onder de loep genomen, in Alexandroupouli (Griekenland), Hollandse Kust Noor (Nederland), Shabla-Kaliakra (Bulgarije) en wordt de food nexus geëvalueerd met cases in Habranden (Noorwegen), Fellesholmen (Barentszzee) en Kefalonia (Griekeland). De eerste resultaten worden halverwege 2026 verwacht. Het gehele project duurt vier jaar.