'Consument medeverantwoordelijk voor milieuschade die de boer veroorzaakt'
De voedselprijzen droegen bij aan de toename van de inflatie. Brood, kaas en kwark leverden de grootste bijdrage aan de inflatiestijging. Toch betaalt de Nederlandse consument te weinig voor landbouwproducten. Als we willen dat de boer aan de milieueisen voldoet, moet de consument bereid zijn om meer te betalen in de supermarkt. Dat zegt Dick Hordijk van Agrifim.
De overheid legt allerlei sancties op aan de boeren: stikstof- en CO2-uitstoot moeten omlaag, dierenwelzijn moet op orde zijn en biodiversiteit is belangrijk. Maar de Nederlandse boer kan niet én rekening houden met eventuele milieuschade, en daarnaast ook nog zo efficiënt en goedkoop mogelijk produceren. De marges op het verdienmodel van de meeste boeren en telers zijn echt minimaal.
De Nederlandse consument vindt het doodnormaal om te ontbijten met een bakje yoghurt en in de middag een boterham met kaas te eten. Diezelfde Nederlander wil dat het stikstofprobleem wordt opgelost en vindt het belangrijk dat dieren in stallen zo goed mogelijk behandeld worden. Maar als diezelfde persoon keer op keer voor het goedkoopste product in de supermarkt kiest, verdient de boer daar niks aan en kan zijn producten niet duurzamer gaan produceren.
Ook supermarkten zitten klem. Zij bieden allerlei biologische en duurzaam geproduceerde producten aan. Denk bijvoorbeeld aan eieren van kippen die gevoerd zijn met oud brood dat we zelf hebben weggegooid. In plaats van kippen die gevoerd zijn met super efficiënt voer dat deels uit Brazilië komt, en waar regenwoud voor is gekapt en daardoor voor CO2-uitstoot zorgt. Maar duurzaam geproduceerd voedsel is ook duurder. De consument wil graag het milieuvriendelijke product, maar wil daar vaak niet extra voor betalen. Vaak ook omdat het simpelweg ontbreekt aan deze bewustwording.
De overheid legt allerlei sancties op aan de boeren: stikstof- en CO2-uitstoot moeten omlaag, dierenwelzijn moet op orde zijn en biodiversiteit is belangrijk. Maar de Nederlandse boer kan niet én rekening houden met eventuele milieuschade, en daarnaast ook nog zo efficiënt en goedkoop mogelijk produceren. De marges op het verdienmodel van de meeste boeren en telers zijn echt minimaal.
De Nederlandse consument vindt het doodnormaal om te ontbijten met een bakje yoghurt en in de middag een boterham met kaas te eten. Diezelfde Nederlander wil dat het stikstofprobleem wordt opgelost en vindt het belangrijk dat dieren in stallen zo goed mogelijk behandeld worden. Maar als diezelfde persoon keer op keer voor het goedkoopste product in de supermarkt kiest, verdient de boer daar niks aan en kan zijn producten niet duurzamer gaan produceren.
Ook supermarkten zitten klem. Zij bieden allerlei biologische en duurzaam geproduceerde producten aan. Denk bijvoorbeeld aan eieren van kippen die gevoerd zijn met oud brood dat we zelf hebben weggegooid. In plaats van kippen die gevoerd zijn met super efficiënt voer dat deels uit Brazilië komt, en waar regenwoud voor is gekapt en daardoor voor CO2-uitstoot zorgt. Maar duurzaam geproduceerd voedsel is ook duurder. De consument wil graag het milieuvriendelijke product, maar wil daar vaak niet extra voor betalen. Vaak ook omdat het simpelweg ontbreekt aan deze bewustwording.
Geen opmerkingen: